چند سفارش برای جلوگیری از خودكشی كودكان و نوجوانان
به گزارش جوان بین طبق اعلام انجمن روانپزشكی كودك و نوجوان، مبادرت به خودكشی و صدمه به خود در كودكان و بخصوص نوجوانان تمام جوامع و كشورها دیده می شود. همینطور امكان دارد این اقدام در موقعیت های بحرانی مانند همه گیری كرونا و افزایش فشارهای روانی و... افزایش یابد، ازاین رو نظام های بهداشتی و درمانی در خیلی از كشورها راهبردهایی را برای جلوگیری از خودكشی اتخاد كرده اند كه همچون آنها آموزش همگانی است.
به گزارش جوان بین به نقل از ایسنا، انجمن روانپزشکی کودک و نوجوان به والدین برای جلوگیری از خودکشی در کودکان و نوجوانان سفارش هایی کرده است که در ادامه به آنها اشاره می شود.
یکی از راهبردهای اولیه برای جلوگیری از خودکشی کودکان و نوجوانان کاربرد آموزش همگانی درباره شناخت عوامل خطر، روش های پیشگیری، شناسایی کودکان و نوجوانان در معرض خطر و شیوه های کمک گرفتن از مراکز تخصصی است.
به قول این انجمن، خودکشی برآیند تأثیر عوامل مختلف زیستی، روانشناختی و اجتماعی است و معمولا به یک دلیل خاص اتفاق نمی افتد ازاین رو ضروری است عواملی که برخی نوجوانان را در خطر مبادرت به خودکشی قرار می دهد را بشناسیم و برای کاهش آن اقدام نماییم.
خیلی از نوجوانانی که دست به خودکشی می زنند به یک بیماری روانپزشکی زمینه ای مانند افسردگی مبتلا هستند و بنابراین برای کنار آمدن و سازگاری با تنشهایی که در دوران بلوغ رایج است، توانایی کمتری دارند مانند طرد شدن از جانب همسالان و امکان دارد کودکان یا نوجوانان به این نتیجه برسند که وضعیت خیلی بد است، نمی توان اوضاع را تغییر داد و هیچ راه نجاتی وجود ندارد؛ بنابراین، آنها در واکنش به مشکلاتی که پیش رو دارند امکان دارد دست به خودکشی بزنند.
اعضای این انجمن معتقدند که در مواردی هم مبادرت به خودکشی به صورت کاملا ناگهانی و تکانشی و به دنبال انباشته شدن از خشم، ناراحتی، ناامیدی و درماندگی شدید انجام می شود که خطر مبادرت به خودکشی را در نوجوانان می افزایند که همچون این موارد، ابتال به یک اختلال روانپزشکی مانند افسردگی یا اختالل دوقطبی، اختالف یا قطع ارتباط با دوستان صمیمی، درگیری، تنش و خشونت شدید در محیط خانواده، مصرف الکل و مواد و... است.
در ادامه سفارش ها گفته شده است: توجه به نشانه های اخطار دهنده کمک می نماید تا والدین بتوانند بموقع مانع از انجام اقدامات خطرناک توسط کودک یا نوجوان شوند که بعضی از مهمترین این نشانه ها عبارتند از اشتغال ذهنی با مردن، جستجوی اخبار و روشهای خودکشی در اینترنت، گفتگو یا نوشتن در مورد خودکشی به صورت مستقیم یا غیر مستقیم، تمایل به انزوا و کناره گیری از روابط اجتماعی و... است.
همینطور این انجمن از والدین خواسته است که در صورت مشاهده نشانه های اخطار دهنده در کودک یا نوجوان، اقدامات فوری نظیر تماس با خطوط تماس ۱۴۸۰ صدای مشاور، ۱۲۳ اورژانس اجتماعی، اورژانس مراکز روانپزشکی یا روانپزشک، تنها نگذاشتن فرزند، خارج کردن وسایل خطرناک، دارو و مواد سمی را از دسترس فرزند، صحبت با وی در مورد اینکه آیا احساس غمگینی و ناامیدی دارد و یا خیر و... انجام دهند.
در سفارش این انجمن خطاب به والدین آمده است: صبر نکنید تا او نزد شما بیاید و ناراحتیاش را مطرح کند. اگر فرزندتان غمگین یا مضطرب است، از او دربارۀ مشکل سوال و اعالم کنید که آماده کمک به او هستید. خیلی از نوجوانانی که افکار خودکشی دارند امکان دارد نشانه های اخطار دهنده را پیشاپیش بروز دهند. به این نشانه ها، سخنان و رفتارها توجه کنید و از کنار آنها بی تفاوت عبور نکنید. گوشهگیری او دامن نزنید. نوجوان را تشویق کنید با دوستان و افراد حمایتگر خانواده در ارتباط باشد ولی برای این کار او را تحت فشار قرار ندهید.
در این سفارش نامه به والدین آمده است: سبک زندگی سالم را تشویق کنید. کمک کنید تا بتواند به اندازه کافی بخوابد، ورزش کند و غذای سالم بخورد. از برنامه درمانی حمایت کنید. اگر فرزندتان به علت افکار خودکشی و مشکلات روانپزشکی تحت درمان است به او یادآور شوید که زمان الزم است تا حال او بهتر شود. به او کمک کنید که سفارش های پزشکی را پیگیری کند. هم چنین کمک کنید تا در فعالیتهایی شرکت نماید که سبب میشوند باردیگر به توانمندی هایش اطمینان پیدا کند.
در این سفارش ها درباره مواردی که نوجوانی به تازگی مبادرت به خودکشی کرده به والدین گفته شده است: انکار و سکوت و یا نپرداختن به مبحث کمکی به او نمی نماید. با وی در مورد این مورد و مشکلاتش صحبت کنید. با فرزندتان همدلی کنید، به حرفهایش گوش دهید، نگرانی خویش را از اتفاقی که افتاده ابراز کنید. به او یادآوری کنید که برایتان دوست داشتنی و پرارزش است و تاکید کنید که آماده کمک به او هستید. در برخورد با رفتار خودکشی نوجوان نگاه تنبیهگرانه نداشته باشید. وقتی میخواهید او را نصیحت کنید، مشکالت و احساساتش را در نظر بگیرید. پس از سپری شدن مرحله حاد، در مورد افکار خودکشی و احتمال اقدام بعدی از او سوال کنید. یادتان باشد که در این خصوص او را با سوالات خود بمباران نکنید و تحت فشار قرار ندهید.
همینطور اشاره ها یا تهدیدهای نوجوان به مرگ یا خودکشی مجدد را جدی بگیرید. ولی در عین حال در مقابل تهدیدها کنترل خویش را از دست ندهید و مراقب باشید تا این تهدیدها به روشی برای معاف شدن از رعایت قوانین، رسیدن به خواسته ها و مجوزی برای انجام اقدامات پرخطر دیگر تبدیل نشود. در صورت مواجهه با این شرایط از متخصصین سلامت روان مشورت بگیرید.
در انتهای این متن هم خطاب به والدین گفته شده است: نوجوان را تشویق کنید تا در صورت نیاز از دوستان و افراد مورد اعتماد فامیل برای حل مشکل کمک بگیرد. مراقب باشید چونکه یک مرتبه مبادرت به خودکشی، احتمال اقدام مجدد را زیاد می کند. نظارت خویش را روی رفتار و گفتار فرزندتان افزایش دهید و وسایل خطرناک را از دسترس او خارج کنید. از متخصصین روانپزشکی کمک و مشورت بگیرید و برای درمان مشکلات روانپزشکی زمینه های همچون افسردگی و مشکلات خلقی اقدام کنید.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب