به بهانه روز جهانی مهربانی عنوان شد
تفاوت مهربانی و هم وابستگی چیست؟
یك روانشناس همزمان با روز جهانی مهربانی، با اعلان اینكه مرز باریكی میان مهربانی و هم وابستگی وجود دارد، اظهار داشت: هم وابستگی یعنی وابستگی بیمارگون خدمات دهی به دیگران و نادیده گرفتن خود، درحالی كه مهربانی به این معنا نیست و افراد مهربان ابتدا باید اولویت ها، اهداف و شرایط زندگی خودرا در نظر بگیرند و نسبت به خود، نقش های خود و حد و مرزهای خود مهربان باشند.
گوهر یسنا انزانی در گفت و گو با ایسنا، با تاکید بر اینکه باید از واژه ها تعاریف درستی داشته باشیم، اظهار نمود: افراد هم وابسته اغلب به دیگران اولویت می دهند، اهداف خودرا نمی شناسند و گاها به دیگران اجازه می دهند تا با سوء رفتار بر آنها اثر بگذارند. از طرف دیگر اشتغال ذهنی زیاد با زندگی دیگران و نه با زندگی خود، عزت نفس پایین، مقدم شمردن نیاز دیگران بر نیاز خود از دیگر خصوصیات این افراد است.
بگفته این روانشناس، افراد هم وابسته بواسطه ترس هایی نظیر ترس از دست دادن افراد و ترس دوست داشتنی نبودن، فشارهای روحی زیادی را تحمل می کنند و تصور می کنند به جهت اینکه دیگران دوستشان داشته باشند و آنها را ترک نکنند مجبورند به همگان تحت هر شرایطی خدمات دهند.
وی افزود: مهربانی بدین معناست که افراد با در نظر گرفتن اهداف، وضعیت مالی، فردی، خانوادگی و... بدانند چگونه بدون وابستگی و اتکا به دیگران و در کدام شرایط می توانند در کنار دیگران باشند چونکه انسان ها نباید تحت هر شرایطی به خواسته دیگران اولویت دهند، بلکه با سنجش اولویت های خود، حل مسئله و پیامد اندیشی باید تصمیم بگیرند.
انزانی افزود: گاها برخی افراد با حدس نیازهای دیگران و مهربانی بیش از حد به آنها از دیگران به شکل ناخودآگاه باج گیری عاطفی و یا گدایی محبت می کنند و انتظارات دیگران را با این تصور برآورده می کنند تا در آینده چندین برابر بیشتر، انتظارات خودشان بوسیله دیگران برآورده شود. درحالی که مهربانی امری است که از صمیم قلب و بدون هیچگونه انتظارِ دریافت پاسخ متقابل رخ می دهد.
وی معتقد می باشد که مهربانی از خصیصه های آدمی است و مهربانی و اهمیت به دیگران بااینکه بسیار باارزش و مهمست اما آن چیزی که در ابتدا اهمیت دارد مهربانی افراد با خود است. افراد باید اهداف خودرا بشناسند، حد و مرزهای ارتباطی را بشناسند و باتوجه به محدودیت ها و توانایی های خود با رفتاری جرئت مند با دیگران ارتباط برقرار کنند.
این روانشناس درباره رفتار جرئت مند اظهار نمود: رفتار جرئت مند به این معناست که افراد صادقانه افکار، احساسات، خواسته ها و انتظارات خودرا در روابط بین فردی بیان کنند و اهتمام کنند بی آنکه حق فرد مقابل ضایع شود از حق خود دفاع کنند.
وی ادامه داد: گاها تصور می شود افراد مهربان هیچگاه نباید با اطرافیان مخالفت کنند و یا پاسخ منفی به خواسته های دیگران دهند. همین طور تصور می شود افراد مهربان باید همیشه در دسترس باشند و اجازه عصبانی شدن و تجربه احساسات متفاوت را ندارند در صورتیکه افراد باید ابتدا شرایط زندگی خودرا بسنجند و مطابق با آن به خواسته های دیگران پاسخ دهند.
بگفته انزانی، مهربانی یعنی توانایی درک شرایط فرد مقابل، به شکلی که گویی در وضعیت او قرار داریم. همین طور شخص مهربان علاقه زیادی به اطرافیان خود دارد، رفتارهای کلامی و غیر کلامی اش مناسب می باشد، صبر و تحمل بالایی دارد و به دیگران احترام می گذارد.
این روانشناس همین طور معتقد می باشد که افراد مهربان در انتخاب واژه های مثبت موفق عمل می کنند و هنگامی که دیگران با آنها صحبت می کنند با گوش دادن فعال و ارتباط چشمی مناسب پاسخ مناسبی را به فرد می دهند. از طرف دیگر از سرزنش و مقایسه دیگران خودداری می کنند و با همدلی و بدون بازجویی به دیگران این فرصت را می دهند که بدون ترس درباره احساسات و افکار خود با آنها سخن بگویند.
وی افزود: مهربانی در روابط منجر به رشد شخصی افراد درون رابطه، افزایش آرامش، کاهش اضطراب و افسردگی، کاهش علایم وسواس فکری و عملی، افزایش انرژی درونی افراد می شود و در نهایت افراد را به سمت اخلاق مداری پیش می برد.
انزانی با تاکید بر اینکه مهربانی از خصوصیات ذاتی انسان ها است چونکه انسان در اجتماع به دنیا می آید، در اجتماع رشد می کند و در اجتماع بزرگ می شود، اضافه کرد: تنها نکته ای که در مهربانی باید در نظر گرفت این است که افراد از مهارت هم دلی استفاده کنند و نه هم دردی، چونکه همانطور که گفته شد انسان ها نیازمندند ابتدا با خود مهربان باشند و شرایط خودرا در نظر بگیرند و نباید بیش از اندازه درگیر مشکلات دیگران شوند. در نهایت آموزش مهارت های زندگی می تواند برای داشتن زندگی شادتر و داشتن روابط مهربان به افراد کمک نماید.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب