سهم سفره گیلانی از گستره گردشگری
سفره گیلانی بواسطه عطر، اصالت و سلامت و قرارگیری رشت در شبکه شهرهای خلاق شهرت جهانی یافته است و امروز آماده می شود تا در گستره گردشگری داخلی و خارجی مطرح شود که لازمه این عرض اندام هم برنامه ریزی و سیاستگذاری مناسب می باشد.
به گزارش جوان بین به نقل از خبرگزاری ایرنا، لذت خوردن ماهی سفید برشته در کنار باقلا قاتوق، ترشی هفت تا بیجار (بیجار در گیلان به معنای شالیزار و مزرعه است)، سیر ترشی، ترب سفید، زیتون پرورده و بیشتر از ۲۵۰ نوع غذای شناخته شده گیلانی در فضای مه آلود و بارانی شمال لذت ماندگار می آفریند.
اما باید توجه داشت که این موارد فراتر از غذای صرف هستند، چونکه بیشتر از هر کجای ایران پهناور گیلان را با غذاهای لذیذ و رنگارنگش می شناسند، طوری که سفره گیلانی بخشی از هویت و فرهنگ مردم این سرزمین سبز به حساب می آید.
البته عناصر فرهنگ می توانند بسیار متفاوت باشند اما در بین تمامی آنها غذا از بیشتری ظرفیت و جاذبه برخودار است و جغرافیای تغذیه امروزه از اهداف پرطرفدار و پردرآمد در کشورهای پیشرو در صنعت توریسم به حساب می آید.
اهمیت این مسئله تا بدانجاست که شبکه شهرهای خلاق یونسکو، خوراک شناسی را هم در کنار ۶ حوزه خلاق دیگر همچون صنایع دستی، هنرهای بومی، هنرهای رسانه ای، فیلم، طراحی، ادبیات و موسیقی پوشش می دهد و رشت هم از سال ۹۴ به عضویت این شبکه در حوزه خوراک پیوست.
به گفته کارشناسان گردشگری، غذا در ارتباط مستقیم با اقلیم قرار دارد و هر ناحیه جغرافیایی به اقتضای طبیعت خود نوع متفاوتی از تغذیه را به همراه می آورد. گیلان هم به واسطه طبیعت غنی و سبز در بین استانهای کشور از بیشترین تنوع غذایی برخوردار می باشد.
سفره مادربزرگان گیلانی بواسطه عطر، اصالت و سلامت شهرت جهانی یافت و امروز آماده می شود تا در گستره گردشگری داخلی و خارجی مطرح شود.
کارشناسان گردشگری خوراک معتقدند حال که زمینه ثبت ملی غذاهای گیلان و جهانی شدن آن فراهم شده، این مورد فرصتی است که گردشگری خوراک در استان بیشتر از همیشه مورد اهتمام قرار گیرد و علاوه بر جذب گردشگر، سفره گیلانی به وسعت جهانی گسترده شود.
توسعه گردشگری خوراک نیازمند سیاست گذاری
روشن بابایی از استادان حوزه گردشگری و عضو پژوهشکده گیلانشناسی دانشگاه گیلان اظهار داشت: در سال ۲۰۱۵ رشت به عضویت شبکه شهرهای خلاق جهان پیوست و در ۱۲ دیماه ۲۰۱۹ بار دیگر بر این عنوان از جانب یونسکو تاکید شد.
وی عنوان کرد: پیوستن به شبکه شهرهای خلاق یونسکو اتفاقی نیست که برای هر شهر در جهان رخ دهدلذا میتوان از این ظرفیت به جای جزیره ای عمل کردن ارگان های متولی، راهی برای توسعه گردشگری خوراک رقم زد.
این محقق حوزه گردشگری خوراک اضافه کرد: بر مبنای تعهدات داده شده به یونسکو می بایستی مبحث آکادمی خوراک، ایجاد موزه خوراک شناسی گیلان که در سال ۹۶ در چارچوب طرحی به سازمان برنامه و بودجه عرضه شده است، تبادل استاد و دانشجو بین شهرهای خلاق خوراک شناسی و همینطور تعامل و شبکه سازی بین شهرهای خلاق یونسکو در حوزه غذا صورت گیرد که متاسفانه تابحال در گیلان اتفاق نیفتاده است.
بابایی اظهار داشت: متولی شهرهای خلاق در همه جای دنیا شهرداری ها هستند و اگر متولیان شهری همچون شوراهای شهر راهکارهای متخصصان در این عرصه را بپذیرند، میتوان شاهد اتفاقات بهتری در توسعه گردشگری و جذب توریسم بر پایه خوراک بود.
وی افزود: برای مثال شهر بِلم کشور برزیل مرکز تغذیه جهانی راه اندازی کرده است و پوکت تایلند هم طی سال های اخیر دیپلماسی آشپزی را مطرح کرده که به دنبال ایجاد شعبه هایی از غذاهای تای (تایلندی) هستند.
کارشناس حوزه گردشگری با این پرسش که در رشت چه اقدامی برای گردشگری خوراک انجام داده است، اضافه کرد: باید اظهار داشت که متاسفانه هنوز اتفاق تازه و قدم جدی در این حوزه برداشته نشده است.
این استاد گردشگری اظهار داشت: ما در این بخش نیازمند سیاستگذاری جدی و مناسب هستیم که نخست باید چشم انداز آشکاری برای سیاست گذاری داشته باشیم تا سپس در مورد ابعاد و تصمیم سازی ها بحث و گفت و گو نماییم.
به گفته بابایی، طی چند سال گذشته چهار دوره در گیلان مرا برای برگزاری همایش گردشگری خوراک در شهرهای رشت، لاهیجان، آستارا و تالش دعوت نمودند و در این حوزه کارگاه های مختلف هم برگزار شد، اما فایده اینها فقط آشنایی آنانی است که کسب و کارشان با خوراک است.
وی افزود: اتفاقی که باید رخ می داد این بود که این رستوران ها در زمینه های خوراک شناسی، رضایتمندی مشتری و رسیدگی به شکایات از رستوران ها استانداردسازی می شدند و برپایه نوع غذایی که سرو می کنند شامل دریایی، سبز یا ارگانیک دسته بندی می شدند، اما این اتفاق نیفتاد و در گیلان هیچ منوی خاصی برای کسانی که رستوران دایر می کنند برای ایجاد مزیت رقابت عرضه نشده است.
این پژوهشگر حوزه خوراک شناسی گیلان افزود: رشت از سال ۹۴ به عنوان شهر خلاق یونسکو در حوزه خوراک به ثبت رسید اما سه سال پس از آن نتایج مثبتش نمایان شد و برخی گروه های خارجی در کارگاه های آموزشی حضور بهم رساندند و خودشان آشپزی غذاهای بومی گیلان را تجربه کردند.
بابایی اظهار داشت: در بخش گردشگری خوراک در حوزه داخلی هم اتفاقات خوشایندی رقم خورده است بطوریکه رستوران داران گنجاندن غذاهای محلی را در فهرست غذای خود بیشتر از همیشه مورد توجه قرار داده و بعضی از گردشگران با هدف تجربه گردشگری خوراک به گیلان سفر می کنند.
سهم ۸۰ درصدی غذاهای محلی از منوی رستوران های گیلان
معاون گردشگری اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی گیلان هم در این حوزه اظهار داشت: این استان قبل از پیوستن به شهر خلاق یونسکو، گردشگری خوراک را مورد توجه قرار داد بطوریکه تابحال ۱۶ غذای گیلان همچون پخت تیان حلوا خشک بیجار، خورش ترش واش، سیاه پلو لنگرود، بادمجان شکم پر، پنیر برشته، کالکباب، باقلاوابیج در لیست آثار ملی به ثبت رسیده است.
حمیدرضا آذرپور در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اضافه کرد: رستوران های گیلان به گنجاندن غذاهای محلی در فهرست غذایی شان ملزم هستند و بدلیل استقبال گردشگران از غذاهای محلی گیلان تقریباً ۸۰ درصد عناوین غذایی رستوران های مطرح استان را غذاهای گیلان می سازند.
وی همینطور افزود: برای حضور در نمایشگاه بین المللی اکسپوی دُبی ۲۰۲۰ که به منظور افزایش آگاهی در مورد چالش های پیش روی بشریت در مقیاس جهانی برگزار می گردد هم به گیلان ۲ عنوان اختصاص داده اند که یکی از آنها غذاهای محلی گیلان بدلیل پیوستن به شهر خلاق یونسکو و دیگری جهانی شدن چادرشب بافی است.
آذرپور اظهار داشت: گردشگری فرهنگی در گذر زمان مخاطبان بسیاری یافته و گیلان یکی از قطب های گردشگری کشور است که بواسطه قدمت، پیشینه و خلاقیت، هر سال گردشگران فرهنگی بسیاری را جذب می کند و امروز گردشگری خوراک به یکی از جاذبه های پر طرفدار گیلان تبدیل گشته است.
همانطور که در آغاز گفتاه شد غذا را میتوان یکی از مهم ترین عناصر فرهنگ دانست و سفره مادربزرگان گیلانی هم بواسطه عطر، اصالت و سلامت فرهنگ غنی مردم این خطه سرسبز را شهره جهانی داده است تا این که امروز آماده باشد در گستره گردشگری داخلی و خارجی خودنمایی کند.
فارغ از خشونتی که انسان به طبیعت رواداشته و گیلان هم از این تخریب در امان نمانده است، هنوز می باید گیلان را در چهار فصل دید و حظ جنگل و باران، برنج و شالی، رودهای خروشان و پامچال، زیستگاه قو و مرغابی، خروش روز و شب امواج دریا، جشن رنگ در لباس های محلی و رسوخ طعم طبیعت در غذاهای محلی و جشن ها و آئین ها و هزاران جاذبه طرح به طرح را حس کرد.
منبع: javanbin.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب