در حلبچه چه گذشت؟
به گزارش جوان بین، به دنبال حمله شیمیایی به حلبچه، وزارت امور خارجه ایران از دبیرکل خواست تا هیئتی را برای پژوهش به منطقه اعزام کند، اما او اعلام نمود از آنجائیکه حلبچه جزو قلمرو ایران نیست، مانع حقوقی برای اعزام هیأت پژوهش به این شهر وجود دارد.
به گزارش جوان بین به نقل از ایسنا، در آغاز عملیات «والفجر ۱۰» در جبهه شمال و تصرف شهر حلبچه، هواپیماهای عراقی با استفاده از عناصر شیمیایی گاز خردل، اعصاب و سیانور، این شهر و روستاهای اطراف آنرا بمباران کردند که در نتیجه آن، بیشتر از ۹۰۰۰ نفر تحت تاثیر عوامل شیمیایی قرار گرفتند و ۵۰۰۰ نفر از آنها شهید شدند.
در پی این حادثه، روزنامه انگلیسی گاردین، حمله شیمیایی به حلبچه را بزرگ ترین جنایت جنگی عراق در جنگ ضد ایران دانست و نوشت: دو انگیزه وقوع این عمل وقیحانه را باعث شد؛ یکی ضربه زدن به نیروهای ایرانی درحال پیشروی و دیگری سرکوب اقلیت مورد غضب کُرد.
در پی حمله شیمیایی به حلبچه، وزارت امور خارجه ایران از دبیرکل خواست تا هیئتی را برای پژوهش به منطقه اعزام کند، اما او اعلام نمود از آنجائیکه حلبچه جزو قلمرو ایران نیست، مانع حقوقی برای اعزام هیأت پژوهش به این شهر وجود دارد.
بدین ترتیب، بزرگ ترین جنایت های جنگی عراق در شورای امنیت نادیده گرفته شد و سال ۱۳۶۶، در حالی به پایان رسید که فاجعه حلبچه به مبحث روز رسانه های گروهی جهان تبدیل گشته بود.
کاربرد جنگ افزار شیمیایی به منزله یک سلاح تهاجمی
هرچند سومین دوره استفاده عراق از سلاح های شیمیایی به شکل وسیع از آغاز سال ۱۳۶۷ شروع شد و تا پایان جنگ ادامه یافت، اما این شیوه به شکل محدود در سال ۱۳۶۵ در استراتژی دفاع متحرک عراق و تصرف مهران به کار گرفته شده بود.
در دور سوم، ارتش عراق موفق شد، ضعف های تاکتیکی خود در شیوه استفاده از گازهای سمی را رفع کند و با دست یابی به عوامل شیمیایی مضاعف یا تلفیقی از آنها به منزله سلاحی تهاجمی برای بازپس گیری مناطق تحت تصرف نیروهای ایران بهره بگیرد.
نیروهای عراقی با استفاده گسترده از این گونه سلاح ها به منزله آتش پشتیبانی نیروهای عمل کننده خود، به موفقیت رسیدند در خلال چند ساعت، بندر فاو را از دست نیروهای ایران خارج کنند. منابع خارجی تعداد تلفات نیروهای ایرانی را در این حمله ۵۰۰۰ شهید دانستند که مبالغه آمیز به نظر می آید.
دومین حمله عراق در ماه می سال ۱۹۸۸ (خرداد ۱۳۶۷) در منطقه عملیاتی کربلای ۵ در شلمچه رخ داد که طی آن، عراقی ها با توسل به گازهای شیمیایی به موفقیت رسیدند، نیروهای ایران را از بخشی از مناطق تحت کنترل عقب برانند. در این عملیات، از عوامل گاز خردل و اعصاب به صورت گسترده استفاده شد.
در ماه بعد، عراقی ها با دو حمله هم زمان در مهران و جزایر مجنون، بارانی از گازهای شیمیایی را روی نیروهای ایران ریختند و آنان را به تخلیه مواضع خود در داخل خاک عراق مجبور کردند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب