اگر مطلقه اید و قصد ازدواج مجدد دارید، این مطلب را بخوانید
به گزارش جوان بین ایسنا نوشت: مشاور رئیس سازمان نظام روان شناسی و مشاوره ایران در حوزه سلامت با اشاره به اینكه فرزندان در دوران كودكی (كمتر از شش سالگی) و بزرگسالی (پس از ۲۰ سالگی) راحت تر با ازدواج مجدد والدین خود پس از طلاق كنار می آیند، اظهار داشت: بدترین سن پذیرش ازدواج مجدد والدین برای فرزندان دوران ˮنوجوانیˮ است كه البته نوع رفتار و نحوه برخورد همسر جدید والدین با فرزند در پذیرش تفكر فرزند خانواده بی تاثیر نیست.
امین رفیعی پور با بیان اینكه هر زوجی كه قصد ازدواج دارند باید نسبت به یكدیگر به شناخت و آگاهی كاملی دست یابند و تفاوتی ندارد كه آنها قبل از این مجرد یا متاهل بوده اند، اضافه كرد: برای دست یابی به شناخت و آگاهی كامل زوجین قبل از ازدواج به مدت زمان حداقل سه تا شش ماه نیاز است، اما والدین مطلقه ای كه قصد ازدواج مجدد دارند باید متناسب با سن فرزندان شان این مورد را برای آنها مطرح كنند، چونكه فرزندان در هر بازه سنی رفتار خاصی از خود نشان داده است. بنابر اظهارات وی، كودكان كمتر از شش سال راحت تر با ازدواج مجدد والدین خود كنار می آیند، اما در سنین بلوغ پذیرش این مورد به مراتب سخت تر می شود چونكه آنها در این دوران احساس می كنند فردی كه جای پدر یا مادرش حضور دارد والد واقعی شان نیست و این والد است كه باید بتواند روابط همسر جدید خویش را با فرزندش به درستی شكل دهد، در غیر این صورت تشكیل چنین خانواده ای با مشكل مواجه خواهد شد، اما در دوران بزرگسالی یعنی بعد از ۲۰ سالگی پذیرش ازدواج مجدد والدین برای فرزند راحت تر است؛ هرچند امكان دارد مخالفت از جانب فرزندان بزرگسال هم دیده شود. به قول این متخصص روانشناسی سلامت، بدترین سن پذیرش ازدواج مجدد والدین برای فرزندان، دوران "نوجوانی" است كه به دنبال وقوع این مسئله باید آمادگی های روانی و مداخلات روانشناختی در این زمینه صورت گیرد. مشاور رئیس سازمان نظام روان شناسی و مشاوره ایران در حوزه سلامت همینطور درباره علت مخالفت فرزندان در مواجهه با ازدواج مجدد والدین شان هم اظهار داشت: والدین برای فرزندان حكم قدیسی را دارند كه در صورت ازدواج مجدد والدینشان احساس خوبی ندارند، برخی فرزندان احساس می كنند همسر جدید والدشان می خواهد جای پدر یا مادرش را بگیرد و برخی دیگر تصور می كنند كه با ازدواج مجدد والدینش روابط آنها با والدین كمتر می شود كه در چنین حالتی گرفتار اضطراب می شوند و این اضطراب درنهایت می تواند منجر به بروز اختلالات روانشناختی شود، اما در هر صورت عوامل این مخالفت ها از نظرروانشناسی درست نیست، چونكه والدینی كه از همسر خود جدا شده اند یا همسرشان فوت كرده حق حیات و ادامه زندگی دارند و باید با شرایط خاص و آمادگی های لازم پذیرش این مورد را برای فرزندان راحت تر كرد؛ البته نوع رفتار و نحوه برخورد همسر جدید والدین با فرزند در پذیرش تفكر فرزند خانواده بی تاثیر نیست. ایشان در ادامه درباره تاثیر مداخلات روانشناختی بر بهبود روابط همسر جدید والد با فرزند هم اظهار داشت: در این مداخلات ابتدا شرایط ازدواج والد با همسر جدید (مشاوره های قبل از ازدواج) بررسی می شود این كه آیا این زوج می توانند ازدواج موفقی داشته باشند؟، در صورت تایید مشاور برای ازدواج بین والد و فرزند و سپس میان فرزند و والد جدید مداخلات صورت می گیرد و فرزند برای پذیرش و برقراری ارتباط با همسر جدید والد آماده می شود. می توان ادعا كرد این مداخلات اثرگذار هستند؛ چونكه شاهد شكل گیری روابطی بوده ام كه با مداخلات بموقع زندگی های آرامش بخشی شكل گرفته است. گرچه در بعضی مواقع امكان دارد شكل گیری این رابطه ها به قدری پیچیده باشد كه امكان مداخله صورت نگیرد و شكل گیری آن رابطه صدمه زا باشد. مشاور رئیس سازمان نظام روان شناسی و مشاوره ایران در حوزه سلامت تصریح كرد: این دسته از فرزندان باید قبول كنند كه گرچه همسر جدید پدر یا مادرش، نمی تواند جای والد واقعی اش باشد اما عضوی از زندگی اوست. از طرفی دیگر فرد جدیدی كه وارد خانواده می شود باید بپذیرد كه باآنكه فرزند همسرش، فرزند واقعی او محسوب نمی گردد اما خانواده جدیدی را ایجاد كرده كه حفظ این خانواده بسیار مهم می باشد. ۲۳۵۲۳۵
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب