پاسخ استاد ارتباطات به گزارش خبرآنلاین، نتایج تربیت خانواده و مدارس بعد از انقلاب چرا همه چیز عكس شد؟
جوان بین: گزارش خبرآنلاین درباره «مشاهداتی از تربیت فرزندان در دو خانواده مذهبی؛ كجای كار اشتباه است؟» بازتاب های مختلفی داشته است.
در ابتدا گزارشی از یك نمونه عینی را منتشر كردیم و پنج تحلیل كوتاه را بیان كردیم. اینجا. سپس دكترغلامرضا فدایی، استاد دانشگاه تهران، اولین فردی بود كه با انتشار یادداشت خود در گروه نخبگان خبرآنلاین به نقد و بررسی این مساله پرداخت. اینجا. همین طور سید محسن هاشمی، استاد دانشگاه نیز با انتشار یادداشت خود در خبرآنلاین از زاویه ای تازه به سوژه نگریست. اینجا.
مهدی بذرافكن، روزنامه نگار و سردبیر سایت توریسم نیز یادداشت خودرا در این زمینه منتشر نمود. اینجا.
در این میان یكی از استادان مطرح ارتباطات دانشگاه نیز با ارسال یادداشتی ضمن تشكر از طرح این مساله مهم، نكاتی را برای خبرآنلاین نوشته و ارسال كرد.
اما ایشان خواستند تا متن یادداشت، بدون نام گرامی شان منتشر شود. گرچه سیاست خبرآنلاین برپایه انتشار یادداشت ها و گزارش ها با نام مشخص و حتی بدون نام مستعار است، اما به احترام جایگاه استادی این شخصیت علمی، از انتشار نام ایشان خودداری می نماییم و از این فرمایش امیرالمومنین علی(ع) تبعیت می نماییم كه « اُنْظُرْ الی مَا قَالَ، و لا تَنْظُر إِلَی مَنْ قَالَ؛ ببین چه چیزی گفته است نه اینكه چه كسی گفته است».
متن یادداشت ارسالی استاد ارتباطات دانشگاه به شرح زیر است:
بیانم را با پرسشی آغاز می كنم كه در به نظرم مغفول مانده است و آن این است كه چرا و چه شده است كه دغدغه و رویكرد پدر و مادری كه خودش حاصل تربیت قبل از انقلاب است، نگاهی مذهبی و دینی است و حاصل تربیت خانواده های آن دوران، غالبا افرادی متدین و مذهبی بوده اند و حالا چه است كه و چرا فرزندان ما كه حاصل تربیت بعداز انقلاب اسلامی هستند، گرفتار اختلالات و انحرافات شده اند؟ چرا فرزندانی خانواده های بعد از انقلاب كه تربیت شده های دوران انقلاب و حاكمیت دینی و جامعه به اصطلاح دینی هستند، غالبا با نتایجی غیر دینی و گاهی ضد دینی پرورش یافتند؟ چرا همه چیز عكس شده است؟
به نظرم دلیلهای مختلفی را باید دخیل بدانیم:
۱- زمانه در حال تغییر بود، انقلاب این تغییر را برای جامعه ایرانی سرعت بخشید؛ رویكرد تربیتی در خانواده های سنتی، پاسخگوی جوان پس از انقلاب -كه درحال كوچ به دهكده جهانی بود- نبود. پدر و مادر دیروزی به همان شیوه های پدرسالارانه قدیم خواسته اند بچه ها را مذهبی بار بیاورند بدون اینكه بدانند زمانه در حال عوض شدن است.
۲- رویكرد مذهبی سازی كودكان در خانواده در تضادها و تقابل دستورات پدرانه و دلسوزی های مادرانه كفه را به سمت راحت طلبی های بدیهی بچه ها (نماز نخواندن، روزه نگرفتن و... ) سنگین كرد. از یك روانشناس شنیدم (و البته حرفی منطقی است) می اظهار داشت: قدرت یك مرد را در خانواده اگر ۹۰ بگیریم و قدرت خانم خانه را ۷۰ و قدرت یك كودك ۳۰، اگر پدر و مادر با هم در تربیت كودك متحد شوند، بچه تمكین می كند ولی اگر مادر در كنار فرزند قرار گرفت یا پدر- قدرت فرزند بیشتر می شود.
۳- خیلی از بچه های دیروز(جوان امروز) در خانواده مذهبی خود، حتی بیشتر از خانواده های كمتر مذهبی گرفتار تناقض و تضاد شده اند، چون در خیلی از مواقع میان حرف و عمل پدر و مادر در درون خانواده یا در ارتباط با جامعه، اختلاف و تضاد و تناقض مشاهده كرده اند. این تضادها آنها را سرخورده و گیج كرده است.
۴- مدارس دولتی و خصوصی پس از انقلاب كه مسئول مومن سازی بچه ها بوده اند!! هیچ نسخه متناسبی را برای تربیت نداشتند و نادر بودند معلم هایی كه پشتوانه ایمانی و تربیتی درستی داشته باشند.(الان هم كم و بیش همچنین است) پس در بخش آموزش و پرورش نه دستمایه متناسبی برای آموزش بوده است نه معلم آگاه و دلسوزی برای پرورش! در بسیاری از مواقع هم سختگیری های بدون دلیل -بدون هیچ پشتوانه دینی و علمی- به نام دین بچه ها را زده كرده است.
۵. معمولا اجبار و فشار جوابگو نیست. چون امر دین متاسفانه در جامعه پس از انقلاب در همه ابعاد از حجاب برای زن و مرد و فضیلت های ظاهری مثل ریش و تسبیح، تظاهر به مومن بودن فراگیر شد و بدیهی است كه اثر عكس اش را باید می گذاشت. اجبار به تظاهر به دین بالاخره جامعه را منافق بار می آورد و اثراتش باید جایی دیده شود.
۶- من پاسخ های دیگران را مرور می كردم دیدم یكی از استادان حوزه و دانشگاه اشاره به لقمه حرام كرده است، واقعیت اش این است كه كسی انتظار ندارد یك دانش آموخته علوم ارتباطات در این رابطه حرف بزند ولی این ایراد درستی است، جزو باورهای دینی ماست. شما ببینید این لقمه های مساله دار امروزه به شكل های مختلف وارد سفره های همة ما شده است. از رباخواری بانكی بگیرید تا تلاطم بازار و نوسان قیمت اجناس؛ از شركت های خرد و بزرگ بگیرد تا تجار تا خرده فروش آیا كسی هست كه بتواند جان سالم بدر ببرد. خداوند می فرماید: «ان علینا للهدی»!
۷- مخلص كلام: مهمتر از همة اینها شما به من بگویید، دین برای چیست؟ پیامبران و كتاب ها برای چه آمده اند. همة اینها آمده اند كه ما «آدم» بشویم. اگر من و شما نمازمان، روزه مان، قران خواندمان و.... ما را به انسانی بهتر تبدیل نكند و به واسطه آن جامعه انسانی تر نداشته باشیم، حتما بدانید یك جای كار لنگ می زند. ما به جوانمان می گوییم الگوی تو باید حضرت علی ع باشد. او به جامعه نگاه می كند می بیند در اطرافش همه چیز هست به جز زندگی حضرت علی (ع)؛ بالاخره كدام اش را باور كند!؟
/6262
منبع: جوان بین
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب